Pisarz irlandzki, od 1938 we francji, do 1947 tworzył w języku angielskim, później głównie francuskim, był autorem francuskich i angielskich przekładów swych dzieł. Początkowo pisał powieści zapowiadające eksperymentalną poetykę nurtu nowej powieści; światowy rozgłos przyniosła mu sztuka Czekając na Godota 1953, dalsze utwory dramatyczne m.in. Końcówka 1957, Ostatnia taśma Krappa 1959, Radosne dni 1961, ustaliły jego pozycję odnowiciela teatru, jednego z twórców tzw. teatru absurdu. Utwory Becketta pozbawione w istocie warstwy anegdotycznej stanowią pesymistyczną, groteskową wizję ludzkiego losu i współczesnej cywilizacji. Pisał także nowele, poezję, szkice krytyczne i słuchowiska radiowe, robił filmy. 1969 otrzymał nagrodę nobla.

Pisarze świata słownik encyklopedyczny PWN 1999

Zdjęcia ze spektaklu: