Katarzyna Krakowiak
SŁODKO-KWAŚNY
scenariusz i reżyseria
KATARZYNA KRAKOWIAK
scenografia
Ryszard Jakubisiak
opracowanie muzyczne
Robert Osam
w spektaklu wykorzystano piosenkę
Tango na głos, orkiestrę i jeszcze jeden głos
(sł. i muz. Grzegorz Tomczak)
w aranżacji Roberta Osama
i wykonaniu Mariusza Bieleckiego
konsultacja
ks. Jan Kot (SAC)
realizacja techniczna
Paweł Paska, Marta Rusinowska, Krzysztof Grymułek
multimedia
Grzegorz Utnik
projekt plakatu
Paweł Rusinowski
promocja i PR
Justyna Karpacz
obsada:
DZIENNIKARKA | Edyta Mika |
POLICJANTKA | Ewelina Pertkiewicz |
JOANNA OD KRZYŻA | Małgorzata Kamińska |
MOTOCYKLISTA | Piotr Wojda (gościnnie) / Łukasz Abramczyk |
MĘŻCZYZNA I | Krzysztof Urbański |
MĘŻCZYZNA II | Jarosław Ostrowski |
KSIĄDZ | Paweł Rusinowski |
KAMERZYSTA | Piotr Wawer (gościnnie) |
ROZNOSICIELKA ULOTEK | Aleksandra Stawicka |
ROZNOSICIELKA ULOTEK | Katarzyna Krakowiak |
MINISTRANT | Sebastian Lachocki |
12 czerwca 2011
siedemdziesiąta piąta premiera Teatru
Słówko od Autorki:
10 kwietnia minął rok od katastrofy samolotu TU-154 pod Smoleńskiem. Wypaliły się znicze pod Pałacem Prezydenckim, ale żar dyskusji, polemik i sporów nie wygasa. Symbol krzyża, zamiast łączyć, dzieli kraj na tych za i na tych przeciw. Czy w takim momencie można rozmawiać o tamtych wydarzeniach inaczej - nie odwołując się do argumentów politycznych i nie opowiadając się po żadnej ze stron?
Postanowiłam zrealizować spektakl poświęcony postaci księdza Andrzeja Kwaśnika, Kapelana Rodzin Katyńskich i środowiska policyjnego, który zginął w katastrofie samolotu pod Smoleńskiem. Jego osobowość, pozytywne podejście i radość życia nie pozwoliły mi jednak na stworzenie monumentalnego teatralnego epitafium. Dlatego powstało widowisko, opowiadające przez pryzmat zwykłych ludzi o niezwykłości księdza Kwaśnika, a także będące próbą artystycznej odpowiedzi na pytanie o istotę kapłaństwa w dzisiejszym świecie, w naszym kraju, w ciągu ostatniego roku, kiedy ludzi łączy i jednocześnie dzieli symbol krzyża.
Wbrew poglądowi Zygmunta Hübnera, że żyjemy "w kraju, w którym polityka nie pozwala o sobie zapomnieć", moim zamiarem nie było zrobienie spektaklu politycznego. Chciałabym jedynie dać ludziom szansę, by odnaleźli w nim odbicie swoich własnych refleksji i odczuć.
Katarzyna Krakowiak