Szwajcarski dramaturg i prozaik piszący po niemiecku. Posługuje się chętnie groteską, parodią i ironią. Jego sztuki: Romulus Wielki (Romulus der Grosse, 1949), Frank V. Opera banku prywatnego (Frank V. Oper einer Privatbank, 1959), Anioł zstąpił do Babilonu (Ein Engel kommt nach Babylon, 1953), Wizyta starszej pani (Der Besuch der alten Dame, 1956), w których przeprowadza sąd nad postępkami ludzi, ukazuje ich chwiejność i ułomność moralną, są grywane na scenach obu półkul. W sztuce Fizycy (Die Physiker, 1962) zajmuje się odpowiedzialnością uczonego za jego odkrycia i bezsilnością wobec niewłaściwego ich wykorzystania. Dalsze sztuki: Meteor (1966), Król Jan (König Johann, 1968). W tej ostatniej przekształcił dramat Szekspira w "tragikomedię politycznego rozsądku". Pisze również słuchowiska: Jesienny wieczór (Abendstunde im Spätherbst, 1955); powieści i opowiadania kryminalne: Kraksa (Die Panne, 1956); Sędzia i jego kat (Der Richter und sein Henker, 1952), Obietnica (Das Versprechen, 1958).