Pisarz amerykański, laureat nagrody Nobla (1954). Urodził się w Oak Park koło Chicago. Po ukończeniu szkoły średniej zaczął pracować jako dziennikarz. Wiele podróżował. Brał udział w I wojnie światowej oraz w wojnie domowej w Hiszpanii po stronie republikanów. Zasłynął przede wszystkim jako powieściopisarz (Słońce też wschodzi, 1926; Pożegnanie z bronią, 1929; Mieć i nie mieć, 1937; Komu bije dzwon, 1940; Za rzekę w cień drzew, 1950; Stary człowiek i morze, 1952) i nowelista (W naszym czasie, 1924; Czterdzieści dziewięć opowiadań, 1939). Język Hemingwaya cechuje prostota i zwięzłość, żywy dialog, autentyzm opisu oraz symbolika. Obok romantyzmu wielkiej przygody stałym motywem jego utworów jest honor; kierujący się nim człowiek będzie wiedział jak żyć i umierać w świecie, którego jedynym prawem jest gwałt.

Zmarł śmiercią samobójczą.

na podstawie Małego Słownika Pisarzy Świata WP 1972